maandag 18 november 2013

Graffiti Als Protest

Ik heb weer eens een filmpje gevonden op YouTube wat voor mij een hele ervaring was om te zien. Wat een shocker.
 
Graffiti is iets wat ik altijd al gaaf heb gevonden aangezien ik ergens in The Middle of Nowhere woon. Ik zie dus niet veel meer dan wat afgeraffelde tags langs de snelweg. Pieces in de stijl van Latrinalia of Wildstyle kom ik zo goed als nooit tegen. Als ik dan weer de kans krijg om in een grote stad rond te lopen kijk ik mijn ogen uit. Ik kan me voorstellen dat je, als je zelf in een stad woont, graffiti ontzettend oninteressant vindt, dat het je misschien niet eens meer opvalt, maar eigenlijk heb je het geluk dat je omringt wordt door zo'n rijke uiting van gevoelens en meningen. Dat vind ik tenminste.

Graffiti is het uiten van meningen of gevoelens in felle opvallende kleuren met behulp van spraycans. De artiesten markering hun "territorium". Ze maken ontwerpen die je in weinig andere kunststijlen terug kunt vinden. Het wordt gezien als een onderdeel van de hiphopcultuur en is vanuit Amerika overgewaaid naar Europa in het begin van de jaren tachtig. Iemand die ook vanuit Amerika naar Europa is over komen waaien, is de hoofdpersoon van het filmpje dat ik had gezien. Hij noemt zichzelf Kidult in zijn tags en hij is twaalf jaar geleden begonnen met het spuiten van graffiti in de straten van New York en Parijs. Sindsdien is het een groot deel van zijn leven geworden.



 
Hoewel het filmpje voornamelijk in het Frans is, is de boodschap die de hij over wil brengen heel erg duidelijk. Hij voert protest tegen de grote en vooral dure winkelketens zoals Dior, Gucci en Chanel.
Hij vindt dat deze winkelketens graffiti onjuist gebruiken, met commerciële doeleinden, maar volgens hem doen ze dat zonder echt kennis te hebben van graffiti.
"Als die winkelketens graffiti willen gebruiken, geef ik het ze." zegt hij. Vervolgens haalt hij een bewerkte brandblusser tevoorschijn waarmee hij in een paar seconden de winkels overspoelt in de felle kleuren van zijn zelfgemaakte verf. Luxe merken representeren precies het tegenovergestelde van alles waar graffiti voor staat, ze negeren de regels van de straat zegt hij.
 
Kidult probeert creatief en eerlijk te zijn gepaard met de onbeschaamdheid die je vaak bij kinderen ziet. Hij wil een boodschap overbrengen die het beeld van mensen verstoort en ze dus ook aan het denken zet. Hij probeert de steden en dus de samenleving te veranderen als "schrijver" van zijn kunst. Kidult gaat vooral te werk op de plekken waar hij de meeste mensen kan bereiken, midden in het centrum van drukke steden dus. In het filmpje is hij de muren van Parijs aan het beschilderen. Hij wil de mensen die langslopen en onbewust hun boodschappen doen, confronteren met een onverwacht onderwerp dat een ze met een schok wakker moet maken uit hun coma. Deze mensen zwemmen als een school vissen met de stroming mee zonder zelf van richting te willen veranderen, hij wil ze daar bewust van maken.
  
 
 
 

Hoewel ik wel respect heb voor iemand die zo veel moeite doet om mensen te overtuigen van zijn mening, vind ik de actie van Kidult nogal vreemd. Hij zegt dat er te veel liefde is voor de grote dure winkelketens die de graffiti verkeerd gebruiken. Het gaat hem dus net om de belachelijk hoge prijzen die ze voor hun producten vragen waarmee ze luxe en hebzucht aanmoedigen bijvoorbeeld. Als protest bekladt hij de winkels van de ketens die graffiti niet goed gebruiken. Mijn vraag is: Is dat dezelfde handeling als die van zijn vijand? Hij maakt reclame tégen dit soort winkels door reclame te maken voor het strijden tegen het bewind, voor vandalisme en misschien nog wel het meeste voor zichzelf.

Hoewel ik het eigenlijk een hele gave manier vind van protesteren, had hij misschien beter kunnen kiezen voor een slogan bijvoorbeeld. In plaats daarvan zette hij Kidult neer, zijn eigen naam. Dat heet een Tag. Tags neerzetten is eigenlijk het drukken van het stempel van de schrijver op zichtbare plaatsen waar deze door zo veel mogelijk mensen kunnen worden gezien. Hoe zichtbaarder in de publieke ruimte en hoe meer, des te groter de erkenning voor de schrijver. Zijn protest lijkt dus vooral uit eigenbelang te zijn gedaan in plaats van een daadwerkelijk protest. Veel van de mensen die hij probeert te bereiken zullen zijn naam waarschijnlijk niet koppelen aan het strijden tegen de grote dure winkelketens die graffiti verkeerd gebruiken. Zijn protest is dus wat dat betreft niet heel effectief volgens mij.
 
Dit is het filmpje waar ik het over had.


 
 
 
Ik ben benieuwd wat je er van vindt.
 
xx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten