zondag 1 december 2013

How To Save A Life

Vorige week noemde ik een artikel over een man, de honderdvier jarige Nicholas Winton, die tijdens de tweede wereldoorlog meer dan 600 Joodse kinderen heeft gered. Ik heb een beetje rondgekeken op Wikipedia en het blijkt dat er nog veel meer van dit soort superhelden hebben rondgelopen, die letterlijk kunnen zeggen dat ze een leven gered hebben, dat iemand nog ademhaalt door hun toedoen. Dat moet toch het beste gevoel ter wereld zijn?!
 
De vrouw die je hieronder kan zien wist hier alles van. Ze heette Truus Wijsmuller-Meijer, maar ze werd ook wel "Tante Truus" genoemd. In de jaren dertig regelde zij kindertransporten waardoor duizenden Joodse kinderen uit Duitsland en Oostenrijk via Nederland overzee in veiligheid werden gebracht.
 
 
Het was echt een flinke tante. Ze liet zich niet intimideren, werd desnoods kwaad, palmde spoorwegmannen met cadeautjes en Duitse officieren met charme in als ze daarmee een kind kon redden. Ze moest onder meer onderhandelen met de man die later de organisator van de Jodenuitroeiing zou worden, de SS'er Adolf Eichmann. Eichmann wilde een grap met haar uithalen: geen onderhandeling, ze kon meteen 600 Weense joodse kinderen meekrijgen. Tot zijn verbazing lukte het tante Truus ook nog om dat te regelen. Binnen enkele dagen bracht ze de kinderen naar Hoek van Holland, vanwaar vijfhonderd van hen direct doorreisden naar Groot-Brittannië. De overige honderd kinderen werden in Den Haag opgevangen.
Hierna kregen de transporten meer structuur en werd een maximum van 150 kinderen per keer afgesproken. Een paar maal per week reisde 'tante Truus' naar Duitsland om ze op te halen, totdat de bezetting een einde maakte aan het reddingswerk op deze schaal omdat de grenzen naar Engeland dicht gingen.
 
Tijdens de jaren dat Nederland bezet was zette ze haar reddingswerk toch grotendeels illegaal voort. Ze bracht bijvoorbeeld voor het Rode Kruis pakketten en medicijnen, kleding en levensmiddelen naar vluchtelingenkampen in Zuid-Frankrijk. Als het even kon name ze ook nog joodse kinderen mee en smokkelde ze die naar Vichy-Frankrijk of Spanje.
 
In 1942 zat ze een tijdje vast op de Euterpestraat. Ze heeft toen veel geluk gehad.
Veel verzetsmensen en Joodse Amsterdammers werden naar hetzelfde gebouw gebracht en daar gemarteld of getransporteerd naar concentratiekampen.
De Gestapo verdacht Truus, en terecht, maar gelukkig kon niet bewezen worden dat ze betrokken was bij een operatie om tientallen Joden naar Zwitserland te krijgen.
Toen ze vrij kwam ging ze gewoon door met het organiseren van voedselvoorzieningen. Ze stuurde duizenden pakketten naar kampen als Westerbork en Theresienstadt en bezorgde wekelijks eendeneieren aan rusthuizen in Amsterdam. Tijdens de hongerwinter hielp ze ondervoede kinderen in de randstad. Ze bracht heel veel van hen met schepen over het IJsselmeer naar Groningen, Friesland, Overijssel en Drenthe om aan te sterken.
In totaal heeft deze vrouw samen met haar helpers en helpsters ongeveer 10.000 mensen gered. Ze is overleden op 30 augustus 1978 maar er zijn nog altijd een aantal monumenten voor haar te vinden in Nederland, om haar en haar daden te kunnen herinneren. Haar daden zijn gelukkig niet geheim gebleven. Toen ze overleed was ze Officier in de Orde van Oranje-Nassau, Ereburgeres van Amsterdam en Reconnaissance van de Franse regering. Een echte heldin.
 
 
Hoewel er tegenwoordig niet meer zulke grote reddingsacties nodig zijn gelukkig, (dat hoop ik tenminste), zijn er nog steeds mensen die kunnen zeggen dat ze een leven hebben gered. Het meisje waar het filmpje hieronder over gaat is de zeventienjarige Khloe. Wat zij heeft gedaan verklap ik nu nog niet maar ik kan je wel alvast vertellen dat ze in dit filmpje haar een BBC radio 1 Teen Award gegeven wordt. Ook zij is echt een inspiratie.
 
 
 
De geweldige actie van Khloe klinkt misschien een stuk minder indrukwekkend nadat je net een verhaal gelezen hebt over een vrouw die de levens van 10.000 mensen heeft gered, maar dat zou niet moeten. Ze heeft problemen gehad met haar geestelijke gezondheid sinds ze veertien was. Ze moest vechten tegen boulimia, posttraumatische stress, depressie en had last van borderline personaliteitsstoornis. Tot vier keer heeft ze geprobeerd zelfmoord te plegen. Maar toen ging het knopje om. En je zag in het filmpje wat er het resultaat van is. Iedereen kan een verschil maken, je moet je er alleen voor open durven zetten.
 
Iedereen die zich in durft te zetten voor een ander persoon, zelfs als daarbij niet eens een leven in gevaar is, is een held. Een oud vrouwtje de weg helpen oversteken, een kindje helpen bij het zoeken van zijn ouders of gewoon als steun en toeverlaat dienen voor iemand die het moeilijk heeft zijn daden die niet kunnen missen in deze samenleving want zulke helden zijn belangrijk.
 
xx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten